خودنمایی دیجیتال نیتیوها در اینستاگرام: تحلیل فرایند، علل واگیری و تدابیر پیشگیری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه حقوق، دانشکدۀ علوم انسانی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران

2 کارشناس حقوق، دانشکدۀ علوم انسانی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران

3 کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم‌شناسی، دانشکدۀ حقوق، دانشگاه قم، قم، ایران

چکیده

در سال‌های اخیر، تفاخر و خودنمایی در شبکه‌های اجتماعی شیوع گسترده‌ای داشته است. این پدیده، اغلب در شبکه‌های اجتماعی تصویرمحور نظیر اینستاگرام و بیشتر به‌دست نوجوانان یا نسل شبکه بروز و ظهور یافته است. این نوشتار متکفل بررسی علل و عوامل گرایش به خودنمایی و فرایند آن و اپیدمی‌شدن این پدیده در گروه سنی نوجوانان در اینستاگرام است. روش تحقیق حاضر، توصیفی ـ تحلیلی با شیوۀ تحلیل «تئوری زمینه‌ای» و «نظریه‌آزمایی» است. به‌منظور گردآوری داده‌ها علاوه‌بر مشاهدۀ مستمر رفتار هجده کاربر ازپیش تعیین‌شده در شبکۀ اجتماعی مذکور در بازه زمانی مشخص (هشت هفته)، از ابزار مصاحبه با دوازده کاربر دیگر نیز استفاده شده است. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که اولاً پدیدۀ خودنمایی و جلب‌توجه مفرط، که بیماری شناخته می‌شود، ریشه در اختلال شخصیت نمایشی (هیستریونیک) دارد که علل زیستی ـ ژنتیکی آن چندان مشخص نیست؛ ثانیاً شیوع بالای آن بیش‌ازهمه معلول اختلال در شیوه‌های فرزندپروری والدین، آموزش و تقلید است که به‌منظور فرامتغیرهای سپهر سایبر تشدید شده است؛ ثالثاً پدیدۀ خودنمایی مفرط در شبکه‌های اجتماعی، پدیده‌ای با ماهیت انسانی ـ اجتماعی است؛ بنابراین پیشگیری از این انحراف نیز باید با ماهیت و علل آن هم‌سنخ و هم‌جنس باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Showing off Digital Natives on Instagram: Analysis of the process causes of contagion and prevention measures

نویسندگان [English]

  • Ehsan salimi 1
  • Neda Shiri 2
  • Simin Farokhi niya 3
1 Assistant Professor, Department of Law, Faculty of Humanities, Maragheh University, Maragheh, Iran
2 Bachelor of Law, Faculty of Humanities, Maragheh University, Maragheh, Iran
3 Master of Criminal Law and Criminology, Faculty of Law, Qom University, Qom, Iran
چکیده [English]

Recently, boasting and showing off on social networks has spread widely. This phenomenon has often emerged in image-oriented social networks such as Instagram, primarily among teenagers or the network generation. This article deals with the causes and factors of the tendency to show off, its process, and the epidemic of this phenomenon in the age group of teenagers on Instagram. The current research method is a descriptive-analytical method with the analysis method of "contextual theory" and "experimental theory". To collect data and continue observing the behaviour of 18 predetermined users in the mentioned social network in a certain period (8 weeks), the tool of interviewing 12 other users has also been used. The findings of this research show that the phenomenon of showing off and attracting excessive attention, known as a disease, has its roots in histrionic personality disorder, the biological-genetic causes of which are unclear. Secondly, its high prevalence is primarily the result of disruption in parents' parenting methods, education and imitation, which the metavariables of the cyber sphere have aggravated. Thirdly, excessive self-presentation in social networks is a human-social phenomenon, so preventing this deviation must be exact and causes.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Life style
  • Dramatic Personality Disorder
  • Ornament Display
  • Showing Off
  • Virtual Socialization
احمدی، حبیب (۱۳۹۲). جامعه‌شناسی انحرافات. چاپ ششم. تهران: انتشارات سمت.
الماسی، بهنام، رسول‌زاده، میکائیل و رحمان‌پور، سعید (1395). آسیبشناسی ارائه و تدریس واحد درسی تفکر و سواد رسانه‌ای در سال دهم متوسطه، مقالات منتخب همایش ملی، سواد رسانه‌ای و مسئولیت اجتماعی. ج ۲. تهران: انتشارات پشتیبان.
الوانی، مهدی (۱۳۷۰). مدیریت عمومی، تهران: نشر نی.
انجمن روان پزشکی آمریکا (1393). راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی. ترجمۀ یحیی سیدمحمدی. تهران: نشر روان.
بهارلو، فیروزه و ‌هاشمی، سیده‌ آمنه (۱۳۹۸). راهکارهای عملی افزایش اعتمادبه‌نفس کودکان. کنفرانس ملی پژوهش‌های حرفه‌ای در روانشناسی و مشاوره با رویکرد دستاوردهای نوین در علوم تربیتی و رفتاری از نگاه معلم، بندرلنگه.
پریس، کارلو (۱۳۸۳). رواندرمانی شناختی بیماران روانپریش، تهران: انتشارت صالحیان.
پیدایش، سعید و کوگانی بهاروند، پریسا (۱۳۹۴). رابطۀ بین عزت‌نفس و سلسله‌مراتب ارزش‌ها در هویت اجتماعی. کنفرانس بینالمللی علوم انسانی، روان‌شناسی و علوم اجتماعی. تهران.
حاجی ده‌آبادی، محمدعلی (۱۳۹۴). جامعه‌شناسی جنایی. قم: انتشارات جامعه المصطفی.
حاجی ده‌آبادی، محمدعلی و سلیمی قلعه، احسان (۱۳۹۸). بزهکاری و بزه‌دیدگی بومی‌های اینترنت. مطالعات حقوق کیفری و جرم‌شناسی، ۱۲(۴۹)، ۴۲.
حسینی‌پناه، سیدعلیرضا و زنده‌دلان، آناهیتا (۱۳۹۵). شناخت و تحلیل نظریه‌های مهارت‌های اجتماعی کودکان و روش‌های کمک به رشد مهارت‌های اجتماعی آن‌ها در محیط‌های مرتبط با کودکان. کنفرانس بین‌المللی پژوهش‌های نوین در عمران، معماری و شهرسازی. تهران.
رایجیان اصل، مهرداد (۱۳۹۸). درآمدی بر جرم‌شناسی. تهران: انتشارات سمت.
رحیمی نیک، اعظم (۱۳۷۴). رفتار سازمانی. تهران: نشر انگیزش.
رفعت‌جاه، مریم و شکوری، علی (۱۳۸۷). اینترنت و هویت اجتماعی. مجلۀ جهانی رسانه، ۳(۱)، ۱-۱۷.
رنجبر همقاوندی، الهه، علیدوستی شهرکی، حمیدرضا و سلطانی، مهرداد (۱۳۹۷). تأثیر روانشناسی رشد روانی ـ اجتماعی اریک اریکسون بر محیط کالبدی فضای آموزشی کودکان. ششمین کنفرانس ملی پژوهش‌های کاربردی در مهندسی عمران، معماری و مدیریت شهری، تهران.
سپنجی، امیر عبدالرضا و بختیار، سمیرا (1395). تحلیل کیفی و مضمونی کتاب تفکر و سواد رسانه‌ای پایۀ دهم متوسطه. مقالات منتخب همایش ملی سواد رسانه‌ای و مسئولیت اجتماعی. تهران: انتشارات پشتیبان.
شاملو، سعید (1382). مکتب‌ها و نظریه‌ها در روانشناسی شخصیت. تهران: انتشارات رشد.
شمشادی، امیرحسین، مظفری، افسانه و سلطانی‌فر، محمد (۱۳۹۹). شناسایی مؤلفه‌های فرهنگی حاکم در شبکه‌های اجتماعی اینستاگرام. مطالعات رسانه‌های نوین، ۶(۲۴)، ۳۱۱-۳۴۴.
صادقی اردستانی، احمد (۱۳۷۶). نیازهای جوانان. قم: نشر خرم.
صداقتی، جعفر، قاسمی، عبدالله و شجاعی، معصومه (۱۳۹۵). تأثیر فعالیت‌های ورزشی رقابتی و غیررقابتی بر رشد اجتماعی دانش‌آموزان مقطع ابتدایی.
عاملی، سعیدرضا (1390). مطالعات جهانی‌شدن؛ دو فضایی شدن‌ها و دوجهانی شدن‌ها. تهران: انتشارات سمت.
فرانسس، آلن (۱۳۹۲).مبانی تشخیص روان‌پزشکی. ترجمۀ عبدالرضا منصوری راد. تهران: کتاب ارجمند.
فریره، پائولو (1386). آموزش شناخت انتقادی. ترجمۀ منصوره کاویانی. تهران: انتشارات آگاه.
فقیهی، زهرا، حاجی اسماعیلی، محمدرضا و نشاط‌دوست، حمیدطاهر (۱۳۹۹). بررسی اختلال شخصیت نمایشی در آموزه‌های اسلامی و تطبیق آن با یافته‌های روانشناسی. فصل‌نامۀ علمی تحقیقات علوم قرآن و حدیث دانشگاه الزهرا، ۱۷(۱)، ۱۸۵-۲۱۵.
قربان‌نیا میرک‌محله، نرجس و خزایی، کامیان (۱۳۹۲). واکاوی تأثیرات فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی در هویت و سبک زندگی جوانان؛ کارگاه‌های آموزشی مرکز اطلاعات جهاد دانشگاهی ..https://sid.ir/paper/864917/fa
کریم‌زاده، بیاض، پور قهرمانی، بابک و بیگی، جمال (1400). بررسی رابطه بین تحولات ساختاری در نهاد خانواده با گرایش به بزهکاری سایبری (مطالعۀ موردی: شهر تبریز). پژوهش‌های انتظامی ـ اجتماعی زنان و خانواده، 9(2)، 553-582.
گلی، مهرناز (۱۳۹۴). نقش والدین در پرورش عزت‌نفس فرزندان و سلامت معنوی آنان از دیدگاه اسلام. فصل‌نامۀ تاریخ پزشکی، ۷(۲۵)، ۱۲۸-۱۰۱.
محسنی، رضاعلی (۱۳۹۸). الگوپذیری از شبکه‌های اجتماعی در جوامع شهری با تأکید بر شبکه‌های اجتماعی مجازی. فصل‌نامۀ مطالعات جامعه‌شناختی شهری، ۹(۳۰)، ۵۶-۸۸.
محمدی اصل، عباس (۱۳۸۵). بزهکاری نوجوانان و نظریه‌های انحراف اجتماعی. تهران: نشر قم.
مرکز آمار ایران (1399). نتایج طرح آمارگیری از فرهنگ رفتاری خانوار. قابل بازیابی از: https://amar.org.ir/Portals/0/amarmozuii/infographics/Virtual%20network_99.pdf
مرکز رصد فرهنگی کشور (1401). مقایسۀ سرانۀ مطالعۀ روزانه در ایران و چند کشور دیگر. قابل بازیابی از: http://ircud.ir/fbivlx
ویلیامز، فرانک پی و مک‌شین، ماری لین دی (۱۳۸۸). نظریه‌های جرمشناسی. ترجمۀ حمیدرضا ملک محمدی. چاپ سوم. تهران: نشر میزان.
هالجین، ریچاردپی و کراس ویتبورن، سوزان (۱۳۹۰). آسیبشناسی روانی. ترجمۀ یحیی سیدمحمدی. تهران: نشر روان.
هزارجریبی، جعفر و صفری شالی، رضا (1391). آناتومی رفاه اجتماعی. تهران: انتشارات جامعه و فرهنگ.
هزارجریبی، جعفر، سیدغراب، محمد، جعفری کافی‌آباد، صابر و دبستانی، سیدمهدی (1393). بررسی نیازها، علایق و اولویت‌های دختران نوجوان شهر تهران. برنامه‌ریزی رفاه و توسعۀ اجتماعی، 6(18)، ۶۳-109.
Anastasio, P. A., Rose, K. C., & Chapman, J. (1999). Can the media create public opinion? A social-identity approach. Current Directions in Psychological Science8(5), 152-155.‏ in https://www.jstor.org/stable/20182590
Bernard, H. R. (1998). Handbook of methods in cultural anthropology. London & New Delhi: Sage publications
Brookes, J. (2015). The effect of overt and covert narcissism on self-esteem and self-efficacy beyond self-esteem. Personality and Individual Differences, 85, 172-175.‏ In: http://www.sakkyndig.com/psykologi/artvit/brookes2015.pdf
Derzon, J. (2009). The role of the family in crime and delinquency: Evidence from prior quantitative reviews. Southwest Journal of Criminal Justice6(2), 108-132.‏ in https://www2.wested.org/www-static/online_pubs/Crime.Delinquency.pdf
Kohn, A. (1994). The truth about self-esteem. Phi Delta Kappan76(4), 272-283.‏
Tarde, G. (1907). La criminalité comparée. F. Alcan.‏
and aggression: Is inflated self-esteem related to aggressive driving. North American Journal of Psychology, 4(3), 333-342.In: https://trid.trb.org/view.aspx?id=733689
Fattah, Ezzat A. (1997). Criminology: Past, Present and Future, Great Britain: Macmillan Press LTD. https://www.erudit.org/en/journals/crimino/2000-v33-n1-crimino142/004720ar.pdf
Schreer, G. E. (2002). Narcissism and aggression: Is inflated self-esteem related to aggressive driving? North American Journal of Psychology, 4(3), 333-342. In: https://trid.trb.org/view.aspx?id=733689
The Encyclopedia of psychological complexes (2011). Types of Psychological Complexes. in: http://analyticalpsychology.wordpress.com
Murray, H. A. (1964). Explorations in Personality, 1963. Journal of Projective Techniques and Personality Assessment, 28(2), 172-172.